Één winnaar, vijf verliezers - Is dat de teambuilding die je zoekt?

Je organiseert een volleybaltoernooi voor de teamdag. Of padel. Of voetbal. Want competitie motiveert mensen toch? Bovendien, iedereen wordt er enthousiast van. Tenminste, dat denk je.

Wat je werkelijk creëert: één winnend team dat juicht. Vijf teams die beleefd applaudisseren maar zich verliezers voelen. En een boodschap die haaks staat op alles waar teambuilding voor bedoeld is. Alex ten Klei van Windshift legt uit waarom competitie bij teambuilding vaak averechts werkt - en wat je er beter voor in de plaats kunt doen.

De competitie-paradox

Een klant organiseerde laatst een padel-toernooi. Twee collega's, allebei verschrikkelijk competitief, zaten in één team. Op alle foto's: verbeten gezichten. De rest van het bedrijf dacht: 'Tegen hen wil ik niet.'

Ze wonnen. Schepten er weken over op.

Was het leuk? Voor hen wel. Voor de verliezers? Voor de teamspirit? Dat is een ander verhaal.

Want competitie triggert oerinstincten. Winnen ten koste van alles. Informatie achterhouden. De ander laten falen zodat jij er beter uitziet. Precies wat je niet wilt op de werkvloer.

Waarom competitie averechts werkt

Bij een toernooi verdeel je collega's in teams. Door fysieke gesteldheid weet je vaak al wie wint. Die IT'er van 1,50? Maakt weinig kans bij basketbal.

Maar het echte probleem: je hebt één winnaar. De rest zijn verliezers. Is dat je boodschap? "Sommigen van jullie zijn winnaars, de rest niet?"

Een klant vertelde trots: "We hadden teams gemixt - marketing met finance!" Mooi. Maar je creëert nog steeds winnaars en verliezers. Nieuwe eilandjes in plaats van bruggen. Er zijn genoeg redenen om niet voor competitie te kiezen tijdens een teambuilding. 

Van tegen naar met elkaar

Er zijn slimmere manieren. Een kettingreactie waarbij elk team een schakel bouwt. Jouw output wordt de input van een ander. Samen zijn jullie verantwoordelijk voor het eindresultaat.

Of een enorm schilderij - 15 bij 2,5 meter. Elk team maakt een paneel zonder het totaalplaatje te kennen. Als het doek valt: "Wow, hebben wij dat gemaakt?" Trots. Verbazing. Het besef dat ieders bijdrage essentieel was.

Dat is een andere emotie dan één juichend team terwijl de rest beleefd klapt.

Wanneer wel, wanneer niet

Competitie kan onderdeel zijn van je jaarplan. Als energizer. Als afwisseling. Maar niet als kern van teambuilding.

Zeker niet bij een kick-off. Bij het presenteren van gezamenlijke doelen. Dan wil je dat iedereen voelt: ik ben nodig voor ons succes.

Kies activiteiten waarbij verschillende talenten tellen. Waarbij teams ontdekken dat samenwerking meer oplevert dan winnen. Waarbij iedereen wint. Of niemand.

Want maandag op kantoor is er ook geen winnaar. Dan moeten jullie samen verder. En dat lukt beter als je vrijdag hebt ervaren hoe je krachtig samenwerkt aan één doel, in plaats van wie de sterkste is.